K?cik pedagoga
Get Adobe Flash player

Masz wra?anie, ?e twoje dziecko unika rozmowy? ?e poch?aniaj? je sprawy, o których nie masz poj?cia? Doskwiera ci brak szczerych zwierze? ze strony dziecka? Oto sze?? kroków do tego, by poprawi? wasz? komunikacj?.
Brak rozmowy z w?asnym dzieckiem to problem wielu rodziców. Najcz??ciej narzekaj? oni na to, ?e syn czy córka stali si? zamkni?ci, oddalili si?, a zwierzenia ograniczaj? do rozmów z rówie?nikami. Jest jednak kilka sposobów na to, by komunikacja pomi?dzy rodzicem i dzieckiem wróci?a na poziom satysfakcjonuj?cy obie strony.

Po pierwsze - akceptuj
Dziecko b?yskawicznie wyczuwa, je?li co? w jego zachowaniu czy wygl?dzie przestaje ci si? podoba?. Nietrudno o to w okresie, kiedy m?ody cz?owiek zaczyna dorasta?, stara si? odnale?? w?asn? to?samo??, eksperymentuje z wygl?dem, na?laduje kolegów. Nie wszystko co robi, musi ci si? podoba?, ale nie musisz od razu go krytykowa?, nie musisz zwraca? uwagi i poprawia?. Pozwól dziecku na pope?nianie w?asnych b??dów i wspieraj je w jego wyborach.

Po drugie - traktuj powa?nie
Dziecko ma prawo do w?asnych pogl?dów, nawet je?li s? zupe?nie ró?ne od twoich. Pozwól mu wyra?a? w?asn? opini?, wypowiada? si? na ró?ne tematy i zabiera? g?os w sprawach, które go interesuj?. S?uchaj uwa?nie tego, co mówi i nie podwa?aj jego s?ów. Je?li zaczniesz liczy? si? z jego zdaniem i traktowa? jak partnera, odwdzi?czy ci si? szczerymi rozmowami.

Po trzecie - s?uchaj m?drze i aktywnie
Je?li dziecko zaczyna z tob? rozmawia?, odstaw wszystko co robisz, wy??cz telewizor, ?cisz radio, od?ó? gazet?. Skup si? tylko na nim. Patrz mu w oczy. Tylko wtedy poczuje, ?e to, co mówi, ma dla ciebie znaczenie.
Nie przerywaj dziecku, kiedy opowiada, ale wspomagaj jego opowie?? wtr?ceniami i krótkimi pytaniami, np. „Jak to si? sta?o?”, „Naprawd??”, „Co wtedy zrobi?e??”. Pytaj o jego emocje. M?ody cz?owiek prze?ywa cz?sto rozterki emocjonalne, których nie potrafi nazwa?. Warto spróbowa? zach?ci? go do tego, by zastanowi? si? nad uczuciami, które nim targaj?, a które w wieku dojrzewania, ze wzgl?du na burz? hormonów, s? bardzo silne.
Pami?taj te?, by nie ulec pokusie i nie zamieni? rozmowy we w?asny monolog. Je?li trzeba, ugry? si? w j?zyk. Skoro dziecko chce mówi?, doce? to i powstrzymaj si? przed udzielaniem mu „z?otych rad”.
Po czwarte - mów „ja”, zamiast „ty”
Je?li ka?de zdanie zaczynasz od wytkni?cia czego? dziecku, np.: „Ty zawsze si? spó?niasz”, nie licz na to, ?e b?dzie chcia?o szczerze wyt?umaczy? ci, co si? sta?o. Ale je?li odwrócisz komunikat i powiesz mu o w?asnych odczuciach odnosz?cych si? do danej sytuacji, jego nastawienie b?dzie inne. Spróbuj wi?c: „Tak bardzo si? martwi?, kiedy nie wracasz o ustalonej godzinie”. Czasem jest to trudne, bo trzeba przyzna? si? do w?asnych uczu? i s?abo?ci. Spróbuj jednak, a przekonasz si?, ?e reakcja dziecka b?dzie pozytywna.

Po pi?te - wypracuj przestrze? do rozmowy
Bardzo trudno jest rozmawia?, zw?aszcza je?li rozmowie towarzysz? silne emocje, siedz?c sztywno przy stole czy na kanapie. Dziecko czuje si? wtedy osaczone, pod?wiadomie chce si? broni?. Zamiast tego spróbuj porozmawia? z nim podczas wykonywania jakiej? wspólnej czynno?ci. Mo?e to by? mycie samochodu, zakupy, czy zwyk?y spacer.

Po szóste - b?d? rodzicem, a nie kumplem
Pami?taj, by nie obarcza? dziecka swoimi problemami. Nawet je?li twoje dziecko jest ponad wiek dojrza?e, nie jest gotowe na to, by wpiera? ci? w twoich k?opotach. Dlatego oszcz?d? mu opowie?ci o problemach w pracy, k?ótni z kole?ank?, a zw?aszcza o nieporozumieniach w zwi?zku. Jeste? rodzicem i w takiej roli chce ci? widzie? twoje dziecko. DF

Masz w?tpliwo?ci czy Twoje dziecko za?ywa dopalacze? Chcesz dowiedzie? si? wi?cej na temat mo?liwo?ci leczenia? Wiesz wszystko o negatywnych skutkach tych niebezpiecznych substancji? Masz informacje o miejscach, w których handluje si? zakazanymi ?rodkami? Jeste? uzale?niony? Ministerstwo Spraw Wewn?trznych przygotowa?o list? numerów telefonów pod którymi mo?na szuka? pomocy. Lista zostanie tak?e przekazana do wszystkich resortów, urz?dów wojewódzkich oraz powiatów.

800 060 800 – Bezp?atna, ca?odobowa infolinia G?ównego Inspektora Sanitarnego. Pod tym numerem telefonu mo?emy uzyska? informacje na temat negatywnych skutków za?ywania dopalaczy oraz o mo?liwo?ciach leczenia. Infolinia jest tak?e przeznaczona dla rodziców, którzy maj? w?tpliwo?ci czy ich dzieci za?ywaj? dopalacze. Na infolini? GIS mo?na przekazywa? tak?e informacje, które mog? u?atwi? s?u?bom dotarcie do osób handluj?cych tymi nielegalnymi substancjami.

116 111 – Telefon Zaufania dla Dzieci i M?odzie?y. S?u?y on m?odzie?y i dzieciom potrzebuj?cym wsparcia, opieki i ochrony. Zapewnia dzwoni?cym mo?liwo?? wyra?ania trosk, rozmawiania o sprawach dla nich wa?nych oraz kontaktu w trudnych sytuacjach. Telefon prowadzi Fundacja Dzieci Niczyje. Linia jest dost?pna codziennie w godzinach 12:00 – 22:00, pomoc online dost?pna na www.116111.pl/napisz. Tylko w 2014 roku specjali?ci przeprowadzili 3205 rozmów dotycz?cych kontaktu dzieci z substancjami psychoaktywnymi..

800 100 100 – Telefon dla rodziców i nauczycieli w sprawach bezpiecze?stwa dzieci. To bezp?atna i anonimowa pomoc telefoniczna i online dla rodziców i nauczycieli, którzy potrzebuj? wsparcia i informacji w zakresie przeciwdzia?ania i pomocy dzieciom prze?ywaj?cym k?opoty i trudno?ci wynikaj?ce z problemów i zachowa? ryzykownych takich jak: agresja i przemoc w szkole, cyberprzemoc i zagro?enia zwi?zane z nowymi technologiami, wykorzystywanie seksualne, kontakt z substancjami psychoaktywnymi, uzale?nienia, depresja, my?li samobójcze, zaburzenia od?ywiania. Telefon prowadzi Fundacja Dzieci Niczyje. Linia dost?pna od poniedzia?ku do pi?tku w godzinach 12:00 – 18:00, pomoc online dost?pna pod adresem Adres poczty elektronicznej jest chroniony przed robotami spamujÄ…cymi. W przeglÄ…darce musi być włączona obsÅ‚uga JavaScript, żeby go zobaczyć. . W pierwszym pó?roczu 2015 roku 61 rozmów dotyczy?o problemów z substancjami psychoaktywnymi (www.800100100.pl).

800 12 12 12 – Dzieci?cy Telefon Zaufania Rzecznika Praw Dziecka. Osoby poszukuj?ce pomocy oraz informacji na temat dopalaczy mog? korzysta? tak?e z telefonu zaufania Rzecznika Praw Dziecka. Numer przeznaczony jest zarówno dla dzieci, jak i doros?ych, którzy chc? zg?osi? problemy dzieci. Telefon jest czynny od poniedzia?ku do pi?tku w godzinach od 8.15 do 20.00. Po godzinie 20.00 oraz w dni wolne od pracy, ka?dy mo?e przedstawi? problem i zostawi? numer kontaktowy. Pracownik telefonu zaufania oddzwoni nast?pnego dnia.

112 – Jednolity numer alarmowy obowi?zuj?cy na terenie ca?ej Unii Europejskiej. DF

"Katalog rodzicielskich zachowa?"  - opracowany przez rodziców, dla których dobro dziecka jest najwa?niejsze.

Rodzicu pami?taj:
1.    Kochaj, ale wymagaj.
2.    Okazuj dziecku swoje uczucia.
3.    Przekazuj dziecku pozytywne informacje o nim (pochodz?ce od ciebie i osób trzecich).
4.    Dostrzegaj wszystkie osi?gni?cia dziecka, nawet bardzo drobne.
5.    Doceniaj nawet niedoko?czone dzie?o dziecka.
6.    Zanim skrytykujesz, pozwól dziecku wyja?ni?.
7.    Zachowaj umiar w udzielaniu pomocy przy odrabianiu lekcji.
8.    Przerzu? na dziecko odpowiedzialno?? za jego nauk?.
9.    Pozwól dziecku podejmowa? decyzje o dodatkowych zaj?ciach i innych sprawach.
10.    Pozwól dziecku wybra? kierunek rozwoju i wspieraj je w tym.
11.    Pozwól dziecku poczu? jego sukces.
12.    Poka? dziecku korzy?ci p?yn?ce ze spróbowania swoich si? w nowej dziedzinie - i nie naciskaj d?u?ej.
13.    Okazuj dziecku swoj? wiar? w jego sukces.
14.    Stawiaj poprzeczki ma miar? w?asnych ambicji.
15.    Zaufaj dziecku i okazuj mu to zaufanie.
16.    Naucz si? rozmawia? z dzieckiem.
17.    Naucz si? s?ucha? dziecka.
18.    Nie monologuj.
19.    Rozmawiaj z dzieckiem wtedy, gdy panujesz nad swoimi emocjami.
20.    Nie obarczaj dziecka poczuciem winy.
21.    Wyszukuj pozytywy w ka?dej sytuacji.
22.    Okazuj zainteresowanie zamiast kontrolowa?.
23.    Nie mów "nigdy", "wszystko" i "zawsze".


DRODZY RODZICE UCZNIÓW KLAS I

 

 

Dojrza?o?ci? szkoln? okre?la si? stopie? rozwoju dziecka niezb?dny do podj?cia ró?norodnych obowi?zków, jakie niesie ze sob? ?ycie szkolne. Jest to gotowo?? ich wype?nienia, ch?? uczenia si?, pewna samodzielno?? oraz taki poziom rozwoju umys?owego, fizycznego, spo?ecznego i emocjonalnego, który pozwoli ma?emu uczniowi sprosta? wymaganiom stawianym przez szko??; przystosowa? si? do nowych warunków oraz zapewni? dobre samopoczucie w grupie rówie?niczej i osi?ganie sukcesów w nauce. Pozytywny start szkolny dziecka jest pierwszym powa?niejszym sprawdzianem dla rodziców i potwierdzeniem czy ich dzia?anie wychowawcze prawid?owo owocuje.

Ka?dy z pa?stwa pewnie patrz?c na swoj? pociech? zastanawia si?:

- Kim b?dzie nasze dziecko?

- Co z niego wyro?nie?

- Czy w szkole b?dzie si? dobrze uczy??

Ka?dy ojciec i ka?da matka dobrze ?yczy swojemu dziecku, ka?de z nich chcia?oby, aby jego dziecko by?o dobrym uczniem. Wówczas nie trzeba prze?ywa? nieprzyjemnych rozmów na wywiadówkach, mie? zmartwie? z powodu niepowodze? szkolnych swego syna czy córki.

Aby unikn?? pó?niejszych trosk i k?opotów trzeba odpowiednio wcze?nie zda? sobie spraw? z tego, jakie obowi?zki podejmie dziecko w szkole i rozpocz?? niezb?dne

przygotowania. Dlatego chcia?abym teraz pa?stwu powiedzie? kilka s?ów na temat dojrza?o?ci szkolnej.

Dojrza?o?ci? szkoln? okre?la si? stopie? rozwoju dziecka niezb?dny do podj?cia ró?norodnych obowi?zków, jakie niesie ze sob? ?ycie szkolne. Jest to gotowo?? ich wype?nienia, ch?? uczenia si?, pewna samodzielno?? oraz taki poziom rozwoju umys?owego, fizycznego, spo?ecznego i emocjonalnego, który pozwoli ma?emu uczniowi sprosta? wymaganiom stawianym przez szko??; przystosowa? si? do nowych warunków oraz zapewni? dobre samopoczucie w grupie rówie?niczej i osi?ganie sukcesów w nauce.

Przygotowanie dziecka do szko?y nale?y, wi?c rozumie? jako wszechstronny rozwój jego osobowo?ci pod wzgl?dem

1.Fizycznym

2.Zdrowotnym

3.Umys?owym

4.Spo?eczno-emocjonalnym

Rozwój fizyczny - jest o tyle wa?ny dla jego kariery szkolnej, ?e ucze? zdrowy, silny, dobrze zbudowany, w?a?ciwie od?ywiony mniej si? m?czy siedzeniem w ?awce, drog? do szko?y, wykonywaniem ró?nych prac plastycznych, technicznych, samoobs?udze.

Odpowiedni rozwój ruchowy czyni dziecko zwinniejszym i sprawniejszym. Dobra koordynacja ruchów, zwinno?? b?dzie przydatna nie tylko w zabawie, ale i przy pisaniu i rysowaniu. Troska o zdrowie i rozwój fizyczny dziecka polega na zapewnianiu mu prawid?owego ?ywienia, na przestrzeganiu racjonalnego planu dnia, w którym b?dzie czas na zabaw?, ruch, udzia? w pracach domowych(a nie np. ci?g?e siedzenie przed telewizorem)

a tak?e zapewnienie odpowiedniej ilo?ci snu, który jest bardzo wa?ny(dziecko powinno spa? 11-12 godzin na dob?).

Rozwój umys?owy - to przede wszystkim pewien zasób wiedzy o ?wiecie, o bli?szym i dalszym otoczeniu, o ?yciu przyrody i ludzi. Dziecko rozpoczynaj?c szko?? na ogó? powinno

orientowa? si? w ?rodowisku, w którym ?yje, potrafi opowiedzie? o swojej rodzinie, pracy rodziców, o swoim psie czy kocie, o ulubionych zabawach. Ma spory zasób ?yciowych do?wiadcze?. Ch?tnie rozmawia z kolegami i doros?ymi, wie jak si? nazywa, ile ma lat, gdzie mieszka.

O rozwoju umys?owym ?wiadcz? tak?e rysunki. Powinny by? bogate, zawieraj?ce wi?ksz? ilo?? szczegó?ów. Dziecko, które ma?o rysowa?o w domu u?ywa jednego koloru, rysunek jego jest ubogi, ludzie s? przedstawieni jako g?owonogi.

Dziecko, które osi?gn??o dojrza?o?? szkoln? jest ?yczliwe dla innych, potrafi zrozumie?, ?e w klasie nie jest samo, ?e nauczyciel musi zajmowa? si? wszystkimi dzie?mi, a nie tylko nim. Innym przejawem nieprzystosowania spo?ecznego jest odsuwanie si? od grupy, stronienie od kolegów, unikanie udzia?u we wspólnej zabawie. Takie dziecko b?dzie stale odstawa?o od grupy, a dezaprobata ze strony doros?ych i kolegów pog??bi jego z?e samopoczucie.

Od dziecka w pierwszej klasie wymaga si? podstawowych zasad odró?niania dobra od z?a Musi wiedzie?, ?e nie wolno innych krzywdzi?, nie wolno si? bi?, niszczy? cudzej w?asno?ci.

Dojrza?o?? emocjonalna - dziecko cechuje pewna równowaga psychiczna .

Dziecko niezrównowa?one psychicznie z byle powodu wybucha, z?o?ci si?, p?acze, cz?sto popada w konflikty z kolegami. Mo?e by? agresywne, wra?liwe, niecierpliwe lub te? zahamowane, niepewne, l?kliwe i napi?te. Infantylizm emocjonalny mo?e przejawia? si? w nadwra?liwo?ci. Nadwra?liwe dzieci boj? si? g?o?niejszej uwagi nauczycielki. P?acz? nawet, gdy wypowied? zwrócona jest do innego dziecka. Oczywi?cie nie musi to ?wiadczy? o globalnym opó?nieniu, lecz tylko fragmentarycznym.

Dojrza?o?? szkolna to tak?e umiej?tno?? koncentrowania uwagi przez d?u?szy czas na jednym zaj?ciu. W szkole wymaga si? od dziecka si? od dziecka doko?czenia pracy (np. rysunku w zeszycie). Dziecko, które potrafi skoncentrowa? uwag? na ogó? doprowadza dzie?o do ko?ca, bo interesuje je wynik. Dzieci mniej skoncentrowane nudz? si? lub przerywaj? prac? pod koniec i bez wzgl?du na stan przynosz? nauczycielowi do oceny.

Dojrza?o?? intelektualna to tak?e ciekawo?? poznawcza, ch?? pój?cia do szko?y w celu uczenia si?, poznawania nowych zjawisk, zdobywania wiedzy o ?wiecie.

Prawid?owy rozwój we wszystkich tych sferach a wi?c fizycznej, umys?owej i spo?eczno-emocjonalnej gwarantuje dobry start do pierwszej klasy. Gdy obserwujemy u swoich dzieci jakie? niedomagania warto podj?? pewne dzia?ania.

- Wyrabianie w dziecku samodzielno?ci (samoobs?uga: ubieranie i rozbieranie si?, mycie, czesanie, dba?o?? o swój wygl?d estetyczny). Dziecko, które w wieku przedszkolnym by?o otaczane przesadn? troskliwo?ci? i ca?y dom by? nastawiony na us?ugiwanie mu, cz?sto staje si? bezradne wobec warunków wymagaj?cych pewnej samodzielno?ci.

- Kszta?towanie wytrwa?o?ci i systematyczno?ci. W szkole jest podstaw? powodzenia.

- Przydzielamy pewne obowi?zki, które trzeba wykonywa? stale.

- W zabawie zwracamy uwag? na to czy dziecko ko?czy zadanie. Spróbujmy oceni? wynik.

- Uczymy dziecko przezwyci??a? trudno?ci w toku zabawy czy pracy.

- Wzbogacanie wiedzy o ?wiecie i do?wiadczeniach ?yciowych dziecka, pobudzanie do dzia?ania, rozwijanie spostrzegawczo?ci i my?lenia. Organizujmy dzieciom wycieczki, spacery tak, aby dziecko jak najwi?cej widzia?o poznawa?o.

- Uczenie prawid?owej wymowy - nie wolno tolerowa? b??dnego wymawiania niektórych s?ów.
- Zdobywanie umiej?tno?ci w?a?ciwego patrzenia. Przy nauce czytania i pisania bardzo przydatna jest umiej?tno?? odró?niania kszta?tów wyst?puj?cych w przyrodzie.

- Wyrabianie umiej?tno?ci s?uchania. Aby dobrze s?ucha? trzeba zrozumie? mow?(sens poszczególnych s?ów) i umie? skoncentrowa? uwag?.

- Rozwijanie zainteresowa? ksi??k?. Czytanie ksi??ek to nie tylko rozrywka. J?zyk utworu staje si? dla niego wzorem do na?ladowania.

- Nauka liczenia. Dobrze przygotowane do nauki szkolnej dziecko liczy w zakresie 10 dodaje i odejmuje.

- Usprawnianie r?ki dziecka. Pisanie jest sztuk? trudn?, wymaga nie tylko rozpoznawania kszta?tów liter, ale wielkiej precyzji ruchów r?ki. Aby usprawni? r?k?, dziecko musi du?o pracowa?, a wi?c: rysowa?, skleja?, wydziera?, lepi? z plasteliny, manipulowa?.

 

Inne równie? wa?ne oddzia?ywania maj?ce wp?yw na dalszy rozwój dziecka to:

- Wpajanie zasad kulturalnego zachowania si?, kszta?towanie postawy ?yczliwo?ci w stosunku do innych kolegów.

- Nauka w?a?ciwego przechodzenia przez jezdni?.

- Przyzwyczajanie dziecka do sta?ego rozk?adu dnia (sen, posi?ki, zabawa, praca)

- Kszta?towanie pozytywnej motywacji uczenia si?. Dziecko nale?y zach?ca? do nauki, nie przera?a? trudno?ciami, aby nie rozbudza? niepotrzebnych obaw i l?ków.

Podsumowanie

Aby wej?cie w rol? uczniów przebiega?o ?agodnie, z jak najmniejszymi kosztami psychicznymi, dziecko musi by? wyposa?one nie tylko w okre?lony poziom wiedzy, ale tak?e w umiej?tno?ci nawi?zywania przyjaznych kontaktów, przezwyci??ania codziennych trudno?ci, ch?? pozytywnych osi?gni??, a tak?e umiej?tno?? przyj?cia niepowodze?.

Tak, wi?c pozytywny start szkolny dziecka jest równie? pierwszym powa?niejszym sprawdzianem dla rodziców i potwierdzeniem czy ich dzia?anie wychowawcze prawid?owo owocuje.

Rodzice! Nie straszcie dziecka szko??, pozwólcie mu j? lubi?!
Wspó?pracujcie z wychowawc?, przecie? macie wspólne cele!
Nie wyr?czajcie dziecka w pracy, to ono chodzi do szko?y, nie Wy!

Powodzenia na nowej drodze edukacji zarówno dla Pa?stwa jak i Waszych dzieci.

                                                                                                                      

                                                                                                                            Danuta Formago, pedagog szkolny


Drodzy Rodzice!

 

Wszyscy wiemy jakim wymagaj?cym cz?owiekiem jest dziecko. Tak naprawd?, to w?a?nie ono pragnie by? kochane, akceptowane i doceniane. Zauwa?ajmy na co dzie? jak potrzebuje naszej obecno?ci i zwyk?ego kontaktu, nawet wzrokowego.

Oto kilka my?li, które by? mo?e pomog? Pa?stwu jako Rodzicom by? z dzieckiem w dobrych, codziennych relacjach, bez zak?óce? i nieporozumie?.

?ycz? Pa?stwu powodzenia i du?o rado?ci z sukcesów dzieci.

Danuta Formago, pedagog

Recepta dla Rodziców, w ma?ej pigu?ce.

1.    Wyra?aj swoj? mi?o?? – s?owem, gestem, uwag?, u?miechem. Ca?uj, przytulaj, ?ciskaj. B?d? blisko, ale uwa?aj, by swym oddaniem nie zepsu? dziecka

2.    Interesuj si? tym, co si? dzieje w ?yciu dziecka: w szkole, poza szko?? i pó?niej. S?uchaj opowie?ci, zwierze?, odpowiadaj na pytania. Buduj relacj? – pe?n? ciep?a, blisko?ci i autentycznego zainteresowania.

3.    Chwal dziecko. Podkre?laj jego wyj?tkowo?? i indywidualno??. Unikaj porówna?, ucz, ?e dobrze jest by? innym, a ?lepe pod??anie za t?umem - niekoniecznie. Zach?caj do podejmowania samodzielnych decyzji.

4.    Piel?gnuj pasje. Zaszczepiaj ciekawo?? ?wiata, ch?? rozwijania zainteresowa?, odkrywania tego, co wokó?, ale i wewn?trz siebie. Pomó? mu znale?? swoje mocne strony, pracuj nad s?abymi. Pami?taj te?, ?e dziecko nie jest przed?u?eniem ciebie – ma swoje marzenia i cele.

5.    Ucz, czym jest dobro, a czym z?o. Obud? wra?liwo?? na potrzeby czy krzywd? innych.

6.    Wychowuj, unikaj?c etykiet. Je?li dziecko robi co? niedbale, zwró? mu na to uwag? – to wa?ne, ale nie nazywaj go ba?aganiarzem itp. Pokazuj mo?liwo?ci korekty, alternatywy i konsekwencje niechcianych zachowa?.

7.    Ucz, czym s? zasady. Ustanawiaj granice. Zach?caj do odpowiedzialno?ci i konsekwencji. Modeluj zachowanie nie tylko s?owem, ale b?d? wzorem do na?ladowania - pami?taj, ?e dzieci ucz? si? poprzez obserwacje i na?ladownictwo. Unikaj publicznego karcenia, jasno si? komunikuj. Je?li dajesz im kar? – dziecko musi wiedzie? za co i dlaczego.

8.    Staraj si? rozumie? dziecko, popatrz na ?wiat jego oczami. To, co dla ciebie jest ?atwe, proste i oczywiste, dla niego mo?e by? trudne. Nie b?d? rodzicem bezwzgl?dnym. Daj dziecku prawo do pope?niania b??dów, rewizji pogl?dów czy zmiany zdania.

9.    Stwórz dom, w którym b?dzie mog?o czu? si? dobrze i bezpiecznie. Kontroluj swój temperament, szanuj usposobienie dziecka i jego prywatno??. Zaszczep w nim poczucie przynale?no?ci – celebrujcie rodzinne tradycje, sp?dzajcie czas razem. Nie mieszaj go w sprawy doros?ych.

10.    Nie wychowuj dziecka pod kloszem. Nadopieku?czo?? to „z?y przyjaciel”. Nie ratuj go z ka?dej opresji i nie usuwaj k?ód spod nóg. Asekuruj, b?d? obok, wskazuj kierunek, ale daj mu szanse pozna? swoje mo?liwo?ci, a i konsekwencje dzia?a?. Pozwól do?wiadcza?.

Zbuntowany sze?ciolatek - jak sobie z nim radzi??

Wydawa? by si? mog?o, ?e im dziecko jest starsze, tym jego zachowanie powinno budzi? coraz mniej zastrze?e?.

Tymczasem okazuje si?, ?e dotychczas przewidywalny, zrównowa?ony sze?ciolatek swoim rodzicom serwuje powtórk? – znów przerabiacie… bunt dwulatka! 

Zrozum sze?ciolatka 

Problemy z zachowaniem sze?ciolatków s? typowe dla wieku. Trudno si? dziwi? - dzieci s? nieco… oszo?omione. Zmieniaj? si?, a zmiany te post?puj? w szybkim tempie. Dziecko balansuje na „pograniczu ?wiatów” – z jednej strony czuje si? ca?kiem dojrza?ym, samodzielnym, niezale?nym osobnikiem, który mo?e podejmowa? decyzje – wszak ju? wiele umie, sporo wie… 

Z drugiej strony wci?? jest dzieckiem – z nieokie?znanymi emocjami, nieracjonalnym zachowaniem. Sze?ciolatek szybko wpada w z?o??, bywa gwa?towny i bezkompromisowy. Trudno si? dziwi? - jeszcze wielu sytuacji nie rozumie. Gdy co? mu si? nie udaje – budzi to w nim siln? frustracj?, która wyra?a si? w niepos?usze?stwie, j?czeniu, marudzeniu, napadach z?o?ci. Bywa… wr?cz nieprzewidywalne, popada ze skrajno?ci w skrajno??.

Co dzieje si? z sze?ciolatkiem?

·    Prze?ywa zmiany – stawia pierwsze powa?ne kroki w edukacji, wchodzi w nowe schematy, ma ca?kiem powa?ne obowi?zki. Odczuwa w?asn? warto?? – chce,  by wszyscy to zobaczyli i docenili, st?d potrzeba bycia w centrum i próby zwrócenia na siebie uwagi.

·    Próbuje testowa? rodziców i ustalone granice – cz?sto podwa?a stanowisko doros?ych, buntuje si?, eksperymentuje. W tym czasie rodzic przestaje by? autorytetem, a mama - centrum wszech?wiata (ma?o tego, mo?e okaza? si?, ?e dziecko jej chwilowo nienawidzi i jest ona winna jego niepowodzeniom – klasyka!), dlatego na wydane polecenie sze?ciolatek potrafi odpowiedzie? krótko: „To moje ?ycie”, „Nie rozkazuj mi” czy „Nie jeste? moim szefem”.

·    Oj, sze?ciolatek wie, kto i co mu si? podoba, a co nie – ma swoje zdanie. Stawia hipotezy, m?drzy si? – je?li zabraknie mu argumentów, to nie szkodzi – wykorzysta… fantazj?.

·    Awantury z rodze?stwem to te? dla niego sposób, by wywalczy? pozycj? i zademonstrowa? sw? „pot?g?” ?wiatu, ale i zainteresowa? sob? rodziców

·    Sze?ciolatek ma du?e oczekiwania w stosunku do ludzi i… rzeczywisto?ci. Nie chce si? do nikogo i niczego dostosowa?. To wywo?uje ró?ne nieciekawe sytuacje, które przera?aj? rodziców. I tak dotychczas mi?e, cudowne dziecko, kiedy przegrywa – oszukuje, kiedy czego? nie ma – k?amie, kiedy co? mu si? nie podoba – klnie.

·    Prze?ywa stany l?kowe – nie tylko l?k szkolne, ale i nocne. Sze?ciolatki boj? si?, ?e co? na nie czyha w kuchni, a w nocy, je?li musz? po ciemku i?? do toalety, dystans pokonuj? sprintem – boj? si? ciemno?ci.

Jak radzi? sobie z problemami zachowania u sze?ciolatków:

Z pewno?ci? trzeba przyjrze? si? dotychczasowym ramom i granicom, po czym – je?li sytuacja tego wymaga - ustali? je na nowo (dziecko ma inne potrzeby). Weryfikacji mo?e podlega? cho?by zakres „wolno?ci”, limity czasowe (po?wi?cane na gry czy zabaw?). Ustalcie harmonogram dnia i przestrzegajcie go.

·    Miejcie jasne oczekiwania. Nie daje to gwarancji, ?e konflikty i niepo??dane zachowania si? pojawi?, ale na pewno zmniejsz? ich cz?stotliwo??.

·    B?d?cie cierpli i wyrozumiali. Cho? to sporo kosztuje – warto.

·    Je?li twoje dziecko zacz??o k?ama? i oszukiwa?, nie oskar?aj go, nie pi?tnuj. Zadawaj pytania, rozmawiaj. T?umacz.

·    Zaanga?uj dziecko w wykonywanie obowi?zków domowych – ustalcie ich zakres adekwatnie do umiej?tno?ci dziecka.

·    S?uchajcie, ale nie dyskutujcie na temat polece? czy zasad. One s? niezmienne.

·    B?d?cie konsekwentni. Dotrzymujcie s?owa, ale i traktujcie kary, zakazy i konsekwencje powa?nie. Pami?taj, ?e zanim na dziecko na?o?ycie restrykcje, musicie jasno je ostrzec przed konsekwencjami.

Cho? sze?ciolatek potrafi naprawd? da? w ko??, w pewnym sensie powinni?cie si? cieszy?, ?e rozwija si? prawid?owo, ?e staje si? coraz bardziej pewny siebie, samodzielny i niezale?ny. 

DRODZY RODZICE

Czas sp?dzony z dzieckiem jest okazj? do rozmowy, mi?dzy innymi o jego bezpiecze?stwie!

Informacje zawarte poni?ej maj? s?u?y? pomoc? dziecku, jak powinno post?powa? by unikn?? wielu niebezpiecze?stw przebywaj?c w domu, na dworze, w drodze do szko?y i domu, b?d? innych miejscach i sytuacjach.

B?D?C W DOMU- PAMI?TAJ!

  • - nie wpuszczaj obcych do mieszkania,
  • - nie wychylaj si? z okna lub balkonu,
  • - nie baw si? ogniem, pr?dem, gazem, wod?,
  • - nie za?ywaj sam leków bez wiedzy rodziców,
  • - nie udzielaj osobom obcym ?adnych informacji przez telefon,
  • - wychodz?c z domu zamknij drzwi i schowaj klucze do kieszeni.

PRZEBYWAJ?C NA DWORZE- PAMI?TAJ!

  • - informuj rodziców o miejscu zabawy oraz czasie powrotu do domu,
  • - nie baw si? w opuszczonych budynkach, piwnicach, dachach i wykopach,
  • - nie niszcz mienia, tj. trawników, lamp, ?awek,
  • - nie maluj po murach domów,
  • - nie bierz przyk?adu z dzieci, które pal? papierosy, pij? alkohol, bij? inne dzieci,
  • - pilnuj swoich zabawek i sprz?tu sportowego,
  •  -nigdy nie przyjmuj od obcych s?odyczy, nie próbuj substancji, którymi mog? cz?stowa? ci? starsi,
  •  -nie baw si? na torach kolejowych,
  •  -nie baw si? petardami- mog? ci? poparzy? i okaleczy?!

W DRODZE DO SZKO?Y I DOMU - PAMI?TAJ!

  • - id? zawsze t? sam? bezpieczn? drog? ,
  • - przechod? przez jezdni? w miejscach oznaczonych,
  • - nie zgadzaj si? na jazd? samochodem, spacer, lody z obcymi,
  • - nigdy nie wybiegaj na jezdni?, gdy jezdnia nie ma chodnika, id? poboczem z lewej strony, no? znaczki odblaskowe
  • - nie wchod? na przejazd kolejowy, gdy s? opuszczone zapory i pali si? czerwone ?wiat?o
  • - nie zaczepiaj i nie prowokuj bezdomnych zwierz?t!

 


Wyszukiwanie na stronie

Polub nas!

Ostatnio w galerii